jego twarzy malował się gniew. - Posądzasz mnie o to? śe odsuwam cię? CzyŜbyś nie wiedziała, Ŝe rozwaŜam twoje słowa o uczuciu, Alli? Słyszałem, co szepnęłaś do mnie w nocy, i wiem, co ty czujesz i czego nie moŜesz ode mnie oczekiwać, skoro ja nie mogę twoich uczuć odwzajemnić. Myślisz naprawdę, Ŝe odstawiam cię na boczny tor? Czy nie wiesz, Ŝe ja nie potrafię kochać? Potrzebuję cię, ale cię nie kocham. Co do Eriki, to dbam o nią i będę to robił, póki sił mi starczy. Winienem to Mattowi. Będę się troszczyć o ciebie i Erikę, ale to nie ma nic wspólnego z miłością. Alli westchnęła głęboko. NiewaŜne, co Mark mówił, on kochał przede wszystkim Erikę. Bardzo. Alli, mieszkając u niego, obserwowała ich oboje, i choć nie przepadał za czułościami, zawsze był przy niej, pomagał ją karmić, kąpać. Dlaczego on przeczy temu, co jest tak oczywiste? I dlaczego nie wierzy, Ŝe z czasem moŜe i ją, Alli, pokochać? Ona wie, Ŝe miłość niełatwo mu przychodzi, ale nie chce uwierzyć i nie wierzy, Ŝe w jego sercu nie znajdzie się trochę miejsca dla niej. Gdy kochali się, zawsze czuła, Ŝe darzy ją uczuciem, czy chce tego, czy nie chce. - Umiesz kochać, tylko nie pozwalasz sobie na to - powiedziała. Odtrącił jej rękę i spojrzał na nią badawczo. - Co ty opowiadasz?! - krzyknął niemal. - To dlatego zatrudniłaś się jako niańka Eriki, Ŝeby wkraść się w moje łaski? śe w końcu zmienię zdanie na temat miłości? Gdy milczała, nie odrywając od niego wzroku, wykrzyknął ostrym tonem: - Odpowiedz mi, do licha! Ból przeszył Alli na wskroś - jak on mógł? Spojrzała na łóŜko, na którym przeŜyli tyle pełnych namiętności nocy, przeniosła wzrok na niego i rzekła: - Jestem tu i doglądam Eriki, dlatego Ŝe prosiłeś mnie o to, Mark. - Spojrzała w bok. - Chyba źle cię usłyszałam. Bo inny powód nie istnieje. Dobranoc. Nie dając mu szansy na jakiekolwiek słowa, wyszła szybko z pokoju. ROZDZIAŁ JEDENASTY - Wszystko w porządku, panie Hartman? Mark otworzył oczy i spojrzał przez biurko na swoją, pracującą na zlecenie sekretarkę. Był właśnie w połowie dyktowania jej listy niezbędnych do załatwienia spraw na przyszły tydzień, gdy raptem opadły go myśli o Alli. Minął prawie tydzień od ich sprzeczki i od tamtej pory jej nie widział. Specjalnie wychodził z rancza rano, zanim wstała, a wracał, gdy był pewien, Ŝe juŜ śpi. Do Eriki chodził co wieczór, a gdy wracał, przed drzwiami Alli specjalnie zwalniał kroku. - Panie Hartman? Kobieta dziwnie na niego patrzyła. - Wszystko gra, pani Roundtree. Boli mnie tylko głowa. Skończymy później, dobrze? Skinęła głową, wstała. - Oczywiście. Proszę mnie zawołać, jak będzie pan gotów. Gdy drzwi za sekretarką się zamknęły, Mark westchnął i oparł się wygodnie na fotelu. Wiedział, Ŝe jego oskarŜenia dotknęły Alli i wymyślał sobie za to w duchu. Wówczas był wciąŜ w szoku na myśl, Ŝe ona moŜe być w nim zakochana. Wierzył jednak w głębi duszy, Ŝe wyznanie jej swoich uczuć było rzeczą najwłaściwszą, ale Ŝe za parę innych jego wypowiedzi powinien ją przeprosić. Nie miał racji dając jej do zrozumienia, Ŝe zatrudniając się w charakterze niani Eriki, kierowała się zgoła innym motywem. Wiedział przecieŜ, Ŝe zrobiła to dlatego, Ŝe on ją o to prosił, prosił ją o pomoc, której mu nie odmówiła. Gdy zobaczył Alli ponownie, powinien był ją przeprosić i uciec przed nią. Nie ulegało dla niego kwestii, Ŝe gdy wyjdzie za mąŜ, zechce mieć dzieci, a on w tej sprawie był nieugięty. Zaliczała się ponadto do kobiet, które oczekują od męŜa miłości, a Mark był do niej niezdolny. Wobec Eriki wypełniał tylko swoje obowiązki, nic więcej. Tak trudno jest Alli zaakceptować ten stan rzeczy?